Героин VHQ Новоаннинский

Ваще, братцы, я вам сейчас расскажу, как я закупился закладками и забабахался героином, а потом читал свой рэп для ровных пацанчиков с района. Это было не кикер, а что-то еще пиздецкое!

Сидел я в темной аллее, думал, к чему бы такому придраться, как бы сделать свою жизнь чуть ярче. И тут, как из ниоткуда, подкатил ко мне мой старый приятель.

- Эй, чувак, - говорит он, - я знаю парня, который может приткнуть годные закладки. Качество вышка, прямо огонь! Хочешь попробовать?

Я подумал, что все равно пиздец уже пришел, почему бы и нет. Решил развести всех на хоровод и попробовать. Ведь у меня все равно была халява, с этими ништяками я точно полетел в прец.

Я радостно кивнул.

Мы пошли к этому парню, он выложил перед нами зеркальце с мелкой белой порошкой. Я понял, что это и есть мой новый кикер.

Ебанутый прец моментально хлынул в меня, словно вал подъехал. Я почувствовал себя на вершине мира, как настоящий король района. Все вокруг тихо шумело, а мои мысли заполнились кайфом и творчеством.

Через пару часов я уже был готов предстать перед публикой с моим рэпом. Мы пошли в студию, где были собраны ровные пацанчики из района. Они были замечательные ребята, всегда готовы поддержать и прийти на помощь.

Я вошел в студию, и все обернулись на слух и замирили. Ни одного глупого пофигиста, только настоящие блядь-гангстеры. Я начал читать свой рэп, словно огонь зажегся внутри меня.

Мои слова летели как пули, каждая строчка проникала в душе слушателей. Я описывал жесткую жизнь улицы, нашу борьбу за выживание. Я рассказывал о наших битвах, о нашей любви к халяве и прецу. Мои рифмы были жесткие, словно удары ножа в сердце.

Все в студии понимали каждое мое слово, они через мои рифмы переживали свои истории, свои боли и радости. Мы были одной большой семьей, которая держится вместе в этом жестком мире.

После выступления все подошли ко мне, поздравили и выразили свою благодарность за то, что я поднял их настроение и дал им силы идти дальше. Я был счастлив, что мой рэп нашел отклик у этих ребят.

Я понял, что моя жизнь стала лучше, легче. Я понял, что моя миссия - нести свою музыку и свои истории в мир, делиться своими эмоциями и вдохновлять других.

Так что, братцы, не бойтесь экспериментировать, искать новые источники вдохновения. И помните, что жизнь настолько таинственная и непредсказуемая, что порой даже измена может привести к настоящей халяве и прецу.

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!